Zo. We zijn weer thuis hoor. Het weekend van Castlefest met de Negen Werelden is voorbij en we zitten weer gewoon op de bank met een kop thee, kijkend naar het trieste weer buiten.

Dat was het weekend van 4, 5, 6 en 7 augustus wel anders. Het weer zat enorm mee en het was heel aangenaam. De zon scheen, we hebben (bijna) geen regen gehad en de temperatuur was heerlijk. Niet te warm, niet te koud. Precies goed.

Ons festivalweekend begon op donderdagavond met het opzetten van onze tent op het terrein van de Heidense Bende. De Heidense Bende is precies wat het zegt; een bende Heidenen. Op dit stukje terrein staan groepen die verschillende stromingen aanhangen; wicca, hekserij, asatru, sjamanistische stromingen of gewoon heidens.

Als je weleens op Castlefest geweest bent, dan ken je het terrein met drukte en hordes mensen, dat was deze avond duidelijk anders. De eerste mensen die toegestaan waren op het terrein, waren de standhouders om hun tenten op te zetten. Toen ik aankwam op het terrein, stonden de meeste tenten al en was het vrij rustig. Het is heel erg gek om Castlefest vanuit dit perspectief te bekijken. De voorgaande jaren ben ik alleen bezoeker geweest en kende ik het terrein met de drukte. Het is heel apart om alles leeg en rustig te zien.

Donderdagavond hebben we toestemming gevraagd aan de landgeesten om op het terrein aanwezig te mogen zijn. Hiervoor hebben we een blót gedaan. Ik vond dit persoonlijk heel prettig. Je zit toch met z’n allen een weekend op een (normaal gesproken) rustig terrein. Even toestemming vragen aan de landgeesten die daar hun verblijf hebben, is wel even zo netjes. Ook was het bijzonder dat onze tent naast een dierenbegraafplaats stond. Ook deze hebben wij toestemming gevraagd en ons verontschuldigd voor het verstoren van hun rust. Aan deze dieren hebben wij bier geofferd.

Natuurlijk ben ik eerst even wezen kijken naar de wicker. Dit jaar was hij voor mij specialer dan voorgaande jaren. De draak is symbolisch zo sterk en ik vind echt dat de makers dit heel erg goed hebben kunnen overbrengen in de wicker van dit jaar.

Vrijdag was de opening van het weekend. Vrijdagochtend begon al met een hele fijne sfeer. Iedereen heeft er weer zin in. Het voelt als thuiskomen en iedereen mag zijn zoals hij of zij is. Iedere dag werd steevast geopend met een hammerrite over het terrein om zo bescherming te vragen voor de dag die gaat komen. Vrijdagmiddag hebben wij een blót voor Freya en Freyr gehouden. Freya is niet alleen de godin van de liefde en vruchtbaarheid, ook is zij de aanvoerster van de walkuren. Freyr wordt gezien als haar tweelingbroer en staat voor seksualiteit en vruchtbaarheid. Bij dit blót hebben we twee zwijntjes geofferd (geen zorgen, deze waren gemaakt van cake!) en hebben we een eitje met een rune teruggekregen. Het ei als symbool voor de vruchtbaarheid en de rune als raad van de goden. Ik vond dit een heel erg prettig blót, je komt op deze manier dicht bij de goden waar je zo tegen op kijkt.

Vrijdagavond was ook het blót voor de godin Nehalennia. Nehalennia is een (en zo niet; de enige tot nu toe) bekende godin van de lage landen. Zij werd gezien als de beschermgodin van reizigers en dan met name voor diegene die reizen over zee. Bij haar tempel in Zeeland worden nog steeds appels achtergelaten als offer. Grappig genoeg heeft het na het blót even flink geregend, dus ik denk dat ze ons gehoord heeft!

Zaterdag begon hetzelfde, al was het wel duidelijk veel drukker dan de andere dagen. Alle dagkaarten voor de zaterdag waren uitverkocht, dus er was een behoorlijk aantal mensen op de been. Wederom werd vandaag begonnen met de hamerrite. In de middag hebben we de rite voor Thor gedaan. Hierbij hebben we onze dankbaarheid uitgesproken voor de dingen die we hebben “geoogst” deze afgelopen periode.

Natuurlijk mogen we het wickerritueel niet vergeten. Voor mij was het de eerste keer dat ik aan een ritueel van deze soort mee heb mogen doen en ik moet zeggen dat ik toch vrij onder de indruk was. Omdat wij deel uitmaakten van de Heidense Bende, mochten wij meelopen in de stoet voor de wickerdraak. Hierbij mochten alle verenigingen van de Heidense Bende hun offer neerleggen in een ceremonie. Of dit nu een zelfgemaakte bloemenkrans was of gekochte spulletjes; alles was goed. Wij als Negen Werelden hebben een koord gemaakt met negen schijfjes hout. Deze schijfjes vertegenwoordigden de negen werelden uit de noordse mythologie. Bij deze negen werelden hebben wij runen gezocht om ze te vertegenwoordigen en deze hebben wij op de schijfjes geschilderd.

Zondag was de laatste dag van Castlefest en dit vind ik toch altijd een beetje een vreemde dag. Je weet dat het einde er aan zit te komen, maar je wil toch nog optimaal genieten van de laatste paar uurtjes voordat je weer een jaar moet wachten. Ik persoonlijk heb het deze dag lekker rustig aan gedaan. Ik heb heerlijk genoten van de zon, hier en daar wat gedronken en gegeten, meerdere rondjes gelopen over het terrein (ik loop alleen maar rondjes ?) en nog de laatste nodige spulletjes gekocht zodat ik weer het hele jaar door kom. Dit betreft vooral mede.

Castlefest is voor mij toch een beetje het ontsnappen aan de realiteit, in de positieve zin. Je bent die paar dagen van het jaar even in een compleet andere wereld waar je heimwee naar hebt zodra je weer thuiskomt na het weekend. Castlefest ís ook een tweede thuis en ik kijk ontzettend uit naar volgend jaar.

Geschreven door: Christina